In de negentiende eeuw trokken de Britten Ghana binnen en na slag te hebben geleverd moesten de inwoners van het latere Ghana in 1901 de nederlaag erkennen. Het gebied kreeg de status van een Britse kolonie, bekend onder de naam; Gold Coast.

Op 6 maart 1957 kwam er een eind aan de koloniale overheersing en kreeg het de naam Ghana. Kwame N’krumah werd de eerste minister-president; daarmee was het het eerste gekoloniseerde land in Afrika dat zijn onafhankelijkheid terug kreeg.

ghana

Bronnen:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Ghana

Zoogdieren zijn dieren die hun jongen voeden met melk. Toch zijn er 2 zoogdieren (de rest is uitgestorven) die eieren leggen, maar toch hun jongen voeden met melk. Deze dieren worden ‘monotremen’ genoemd.

Het vogelbekdier

De mierenegel

“Monotremen zijn eierleggers hetgeen hun reptiele afkomst verraad maar zogen hun jongen net zoals andere zoogdieren.” Het woord monotreem komt uit het Grieks en betekent ‘één gat’. Ze hebben namelijk maar één ‘gat’ dat alle functies heeft: paren, eieren leggen en het uitscheiden van uitwerpselen. Monotremen komen van nature alleen in Australië voor.

Oscars
Film
Jaar
Nominaties
11
Ben-Hur
1959
12
11
Titanic
1997
14
11
The Lord of the Rings: The Return of the King
2003
11
10
West Side Story
1961
11
9
Gigi
1958
9
9
The Last Emperor
1987
9
9
The English Patient
1996
12
8
Gone With The Wind
1939
13
8
From Here to Eternity
1953
13
8
On The Waterfront
1954
12
8
My Fair Lady
1964
12
8
Cabaret *
1972
10
8
Gandhi
1982
11
8
Amadeus
1984
11
7
Going My Way
1944
10
7
The Best Years of Our Lives
1946
8
7
The Bridge on the River Kwai
1957
8
7
Lawrence of Arabia
1962
10
7
Patton
1970
10
7
The Sting
1973
10
7
Out of Africa
1985
11
7
Dances with Wolves
1990
12
7
Schindler’s List
1993
12
7
Shakespeare in Love
1998
13
6
Mrs. Miniver
1942
12
6
All About Eve
1950
14
6
An American in Paris
1951
8
6
A Place in the Sun *
1951
9
6
A Man for All Seasons
1966
8
6
The Godfather, Part II
1974
11
6
Star Wars *
1977
10
6
Forrest Gump
1994
13
6
Chicago
2002
13
* won geen Oscar “best picture”

Bronnen: http://www.filmsite.org/oscars2.html

Mike de kip zonder kop (Mike the Headless Chicken) is een wereldberoemde haan die nog anderhalfjaar wist door te leven nadat hij was onthoofd.

mike de kip zonder kop
Op 10 september 1945 trachtte Mikes eigenaar hem te onthoofden maar slaagde hier niet geheel in. Een oor en het grootste deel van de hersenstam bleven intact, waardoor Mike de ingreep overleefde. Het is bekend dat kippen na te zijn onthoofd nog een tijdje rondlopen. Mike bleef echter daadwerkelijk verder leven. Zijn hoofd overigens niet, dat werd opgegeten door een kat.

Olsen bleef voor Mike zorgen en voerde hem middels een pipet melk en water. Mike kreeg ook graankorrels in zijn slokdarm ingebracht. Olsen besloot een slaatje uit de situatie te slaan en tourde met Mike langs de westkust van de Verenigde Staten. Voor 25 cent was dit wonder der natuur te bezichtigen. “Miracle Mike” was een instant-beroemdheid en bracht op het hoogtepunt van zijn populariteit zo’n 4500 dollar per maand op – destijds een grote som geld. Hij leek gezond en tevreden te zijn en groeide als kool.

Tot de dag dat Mike en Olsen in een motel zaten na een tour. Mike begon opeen te stikken midden in de nacht. Helaas was de pipet toevallig niet aanwezig en konden ze Mike niet meer redden. Hij was gestikt in zijn eigen slijm.

Bronnen:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Wikipedia:Humor_en_onzin/Mike_de_kip_zonder_kop

Sommige ongewervelden, zoals slakken, inktvissen, krabben, kreeften en garnalen, hebben blauw bloed. Dit is te wijten aan een ander type ademhalingspigment: hemocyanine in plaats van hemoglobine.

bloed kreeft

Ook hemocyanine is een eiwit maar heeft een verschillend metaal gebonden. Terwijl hemoglobine rood gekleurd is als gevolg van de aanwezigheid van ijzer, is hemocyanine blauw wegens de aanwezigheid van koper.

Bronnen:
http://www.chem.kuleuven.be/department/bloed/blauw.html

Umami (旨味) is een Japans woord dat ‘heerlijkheid’ of ‘hartig’ betekent; het is een van de 5 smaken, naast zout, zoet, zuur en bitter.

Uit recent onderzoek is gebleken dat we een vijfde smaak hebben die gevoelig is voor glutamaat, een van de twintig aminozuren. Glutamaat wordt ook als smaakversterker gebruikt in de vorm van het additief mononatriumglutamaat (ve-tsin (E621)), tegenwoordig in veel kant-en-klare etenswaren, zoals zoute snacks en bouillonblokjes, te vinden. De Japanners noemen deze smaak unami, een woord dat van umai is afgeleid en lekker betekent. Over het effect ervan op de andere smaken is weinig bekend. Umami verhoogt de speekselafscheiding en versterkt de hartig zoute en zoete smaken.

Vrije glutamaat (de zuurrest van glutaminezuur) komt van nature in verschillende andere voedingsmiddelen voor. Voorbeelden zijn tomaten, gefermenteerde sojaproducten, oude kaas en gistextract. Kleine hoeveelheden zitten in paddenstoelen, parmezaanse kaas, moedermelk, pinda’s en blauwschimmelkaas. In deze (en andere) voedingsmiddelen ontstaat het vrije glutamaat als afbraakproduct van eiwitten. Oude kaas, waar het afbraakproces van de eiwitten langer heeft geduurd, bevat meer vrij glutamaat dan jonge kaas. Hierdoor smaakt oude kaas meer “umami”, oftewel “hartiger”.

De werking van natriumglutamaat kan worden vergeleken met de wijze waarop de toevoeging van zout de smaak van voedsel versterkt; denk bijvoorbeeld aan het verschil tussen aardappelen die met, en die zonder zout in het water zijn gekookt. De aardappelen die zonder zout zijn gekookt zijn meestal “flauw”. Zelfs als de met zout gekookte aardappelen niet direct “zout” smaken, zit er toch meer “smaak” aan. Zo kan toevoeging van natriumglutamaat ook de smaak van het voedsel versterken, waarbij vooral het “hartige” aspect naar voren wordt gebracht.

Natriumglutamaat wordt in toenemende mate toegepast in vleesproducten zoals worst, in allerlei zoutjes, in drinkbouillons, et cetera. Meestal bedraagt de concentratie natriumglutamaat 0,2 tot 0,5 %. Hogere concentraties geven een zoete smaak. Een mengsel van 95% mononatriumglutamaat en 5% natriuminosinaat (E631) levert een tienmaal zo sterk smaakeffect op.

smaak

Bronnen:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Umami

De sidderaal (Electrophorus electricus) is een zoetwatervis die voorkomt in Zuid-Amerika en net als bepaalde andere vissoorten beschikt over de eigenschap stroomstoten af te kunnen geven. De sidderaal gebruikt deze stroomstoten, die om de 20-50 seconden opgewekt worden wanneer hij zich beweegt, om zijn weg te vinden in het donkere water.

Volwassen dieren (met een lengte tot 2 meter) kunnen spanningen genereren tot 500 volt bij een stroom van 1 ampere (500 watt). Een van deze schokken zou nog door een volwassen mens te overleven zijn maar een aantal schokken achter elkaar heeft zeker de dood tot gevolg.

Een luiaard is zo genoemd omdat hij erg lui is. Hij hangt vaak wat rond in een boom en slaapt wel 18 uur per dag. Hij eet alleen wat bladeren en zal 1x per week zijn boom uit klimmen om zijn behoeftes te doen op de grond.

Wetenschappers van de universiteit van de Duitse stad Jena hebben eens drie jaar lang tevergeefs geprobeerd een luiaard te doen klimmen. Zelfs de lekkerste hapjes konden het luie dier niet in beweging krijgen. Uiteindelijk werd de onwillige luiaard maar aan een dierentuin geschonken.

Een lijger (Panthera leo x tigris) is een hybride kruising tussen een mannetjesleeuw en een
vrouwtjestijger. Leeuw en tijger zijn twee naaste verwanten. Hun genetische kaart verschilt niet zo erg veel, daarom kunnen ze gekruist worden. Een kruising tussen hond en kat is bijvoorbeeld onmogelijk, maar twee verschillende hondensoorten kunnen wel gekruist worden (ze hebben namelijk de zelfde voorvader, de wolf).

De lijger, die in het Nederlands ook wel met zijn Engelse naam “liger” of zijn Franse benaming “ligre” wordt benoemd, is het kind van een mannelijke leeuw en een vrouwelijke tijger.

Nergens in de wereld komen tijgers en leeuwen in het wild samen voor, behalve in Rajastan, maar ook daar nog met honderden kilometers tussen beide gemeenschappen. Daarom zullen we nergens in het wild lijgers tegenkomen. Ze zijn door mensen gekruist, of toevallig in gevangenschap ontstaan. Het gaat meestal dan om kruisingen van de Aziatische leeuw met de Bengaalse tijger.

lijger

De lijger is een reus onder de katachtigen. Bij de normale leeuw geeft de vader een groeistimulerend gen aan het kind mee en de moeder een groeiremmend gen. Door bepaalde factoren in werking te stellen, wordt de werking ven beide in evenwicht gehouden. Aangezien de tijgermoeder dit groeiremmend gen niet doorgeeft, zal de lijger zijn hele leven lang doorgroeien onder invloed van dit groeistimulerend gen. Tegen zijn 20 jaar, wat ongeveer de maximale levensduur is, kan de lijger zeer groot worden. Het mannetje is ongeveer 4 meter lang en rond de 450 kg. Het vrouwtje is ongeveer 3 meter lang en rond de 320 kg. Er werden zelfs lijgers gewogen met een gewicht van 550 kg en 800 kg, beide ook ouder dan 20 jaar. Dit is dus een stuk groter dan de Siberische Tijger, de grootste natuurlijke katachtige.

De lijger heeft nog een aantal kenmerken die de leeuw en tijger niet hebben. Zo hebben ze geen angst voor water en zijn ze zachtaardiger. Hierdoor wordt hij vooral voor circussen gebruikt.

Alle tot nu toe bekende mannetjeslijgers zijn onvruchtbaar gebleken. De meeste mannetjeslijgers bereiken echter de volwassen leeftijd en doen pogingen tot voortplanting met leeuwinnen, tijgervrouwtjes of met vrouwelijke hybriden. Vrouwtjeslijgers zijn meestal wel vruchtbaar en kunnen zich voortplanten met een tijger of een leeuw.

Bronnen:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Lijger
http://dier-en-natuur.infonu.nl/diversen/15724-rare-beesten-de-lijger.html

De tong is plat tegen de onderste kaakhelft gepositioneerd en is niet goed zichtbaar bij een geopende bek. Lange tijd werd zelfs gedacht dat krokodilachtigen geen tong hadden. Ze hebben echter wel een tong, maar die zit dus vastgegroeid.